Lie, The people in your country are mad!
Door: Lieselot
20 Augustus 2011 | Kameroen, Kombo
Hallo iedereen!!
Waw, dat was me weer een rit naar de stad! In de greppel geraakt met onze auto (het regent hier vaak superhard en de wegen zijn superslecht) en 10man heeft onze auto opgelicht. Zie wat ik over heb om jullie een verslagje te schrijven :).
Hoe gaat het met jullie? Alles goed? Zomervakantie bijna voorbij en allen weer aan het werk?
2 weekjes zijn voorbij en een nieuw verslag uit Kameroen :). Vandaag op het programma: mijn dorp, mijn werk als verpleegkundige en een groots evenement!! Hele leuke dingen heb ik meegemaakt, en ook minder leuke dingen…
Maar eerst het leuke!! De grootse activiteit! Voor wie mijn blog al wat gevolgd heeft, zal wel weten dat die grootse activiteit enkel iets katholiek kan zijn :).
En jep, het grote evenement van het jaar is, pompom… FINAL PROFESSION van de zustertjes! Een mis van 4u (!) waarbij de jonge dartele zustertjes na 7 jaar dienst een volwaardige zuster worden en de hele gemeenschap aanwezig is.
Echt, het was Afrika ten top!! (het is jammer dat ik nooit geen fotos er kan opzetten)> Maar probeer het je voor te stellen:
- een gigantische kerk vol zingende, zwingende zusters (Afrikaanse zusters zijn cool)
- een uur lang offerande door de familieleden met aardappelen, geiten, kippen, bamboestoelen al dansend naar voorgebracht…
De vreugde spatte er af!!
Een huwelijksmis was het, waarbij de 7 jonge zusters voor altijd trouw zweren aan God. Ze worden weggeschonken door hun ouders (die doodnerveus bij de grote man, de bisschop, komen). En dan krijgen ze zoals elke pasgehuwde een ring om.
Ik heb der voor het eerst in vier weken ook een ‘white man’ gezien! Dat was wel eens tof :).
De andere dagen was ik trouw op post in het gezondheidscentrum. Hoe langer ik er werk, hoe toffer ik het vind. De mensen komen altijd doodziek binnen (nooit mineure klachtjes),maar met kleine dingen kunnen we veel doen.
Ik geef nu ook les aan de jonge moedertjes . Altijd op maandag en woensdag geef ik info omtrent borstvoeding, vaccinaties, diarree… onder het motto: voorkomen is beter dan genezen. Precies een Afrikaanse Kind en Gezin:).
In het dorp doe ik huisbezoeken bij de pasgeboren pagaddertjes die uit ons centrum komen en andere kindjes die op te volgen zijn. Dit kan wel maar op 1 dag in de week, de dag na de markt, want dan zijn alle mensen thuis. Alle andere dagen zijn de mensen aan het werk op hun stukje land, met hun superkleine baby op de rug.
Echt mensen, ze WERKEN hier KEIHARD!! Van kleinsaf tot zolang ze kunnen iedere dag naar hun stukje land. Het is hard labour om misschien een beetje overschot op de markt te kunnen verkopen.
De kindjes doen ook veel in het huishouden! Ze wassen hun eigen kleertjes, zorgen voor hun kleinere broertjes of zusjes… Gisteren heeft een 8-jarige mij geholpen bij mijn was, dan voel ik me toch zo Westers onhandig :).
De mensen werken keihard, maar hebben GEEN GELD.Hiermee word ik in het gezondheidscentrum elke dag geconfronteerd en het is hard. Dit minder leuke moet ik toch ook vertellen…
Zo was er een week lang een kindje bij ons in het gezondheidscentrum dat plots erg ziek werd, nieuwe medicatie nodig had, maar de moeder had geen geld. Ze had de hele week nog niets betaald en de chef van het centrum had besproken: geen behandeling zolang ze geen geld geeft. De moeder huilde en huilde. Ze was helemaal ten einde raad. Wat moest ze doen? Ze kan het geld nergens lenen, want iedereen probeert met zijn eigen geld te overleven. Het kindje zou sterven…
Ik besef dat heel veel mamas hier in dezelfde situatie zijn, geen geld hebben en gewoon al niet naar het gezondheidscentrum komen... Dus vele kindjes sterven thuis…
Het is ook echt niet simpel om de mensen dié komen goed te behandelen, want soms hebben ze wel geld voor medicatie, maar niet voor labotesten,bloedtransfusies enz. Het is een uitdaging en je moet doen wat je kan.
Maar mijn hart was gebroken en ik heb de mama en haar kindje (in het grootste geheim) iets gegeven, want het is gewoon absurd om hier als ‘rijke’ Westerling op te staan kijken. We hebben hem daarnet bloed gegeven, dus nu maar hopen dat het mannetje, Thomas, het goed zal maken met de nieuwe behandeling. Duimen he!! Ik hou jullie op de hoogte!!
Maar er zijn ook veeeeel leuke dingengebeurd :). De mensen vragen me altijd ontzettend veel over Belgie, hoe het daar is, wat we eten, hoeveel vriendjes we hebben…
Zoveel vinden ze zo absurd, zoals het feit dat:
- de man niet ‘the head of the family’ is (ja ok, sommige mannen bij ons denken van wel:)). als man is het hier echt een goed leven: je bepaalt alles en je mag vreemd gaan zoveel je wil
- de kerk enkel voor oude mensen is en de mensen niet geloven in God (heb ik altijd discussies over)
- we pas trouwen als we 27 zijn (hier trouwen ze al op 16 jaar)
- we vaak maar 2 à 3 kinderen hebben (hier is het hoe meer hoe beter)
- echtscheidingen, huisdieren…
En dan zeggen ze: ‘The people in your country are mad!’ Maar toch willen ze allemaal naar Belgie komen:).
O!! En nog snel eventjes over het dorp en enkele bezoekjes die ik deze week deed:
- De ‘traditional healer’: mensen geloven hier heel sterk in! Ze geloven dat ze ziek worden door een slechte geest en dan gaat de TD je helpen met zijn voorwerpen en kruiden. (lees: een kwakzalver die heel zieke mensen vanalles aansmeert en niet doorstuurt naar het centrum)
- De kapster: vrouwen dragen hier allemaal pruiken! Ze willen altijd me haar afsnijden en als pruik gebruiken:).
- Het dorpshoofd of traditional leader of Fon. Ik bezoek hem regelmatig eens! Altijd interessante gesprekken! Ongelooflijk hoe fel mensen hier nog waarde hechten aan traditie. Zo moet iemand het eten en drinken voorproeven van de Fon, moet iedereen aan de kant gaan en buigen als hij over straat loopt…
Echt, het dorp is super!! Zo anders dan bij ons. Aan iedereen moet ik goeiedag zeggen die ik passeer en ik begin ook overal te laat te komen, omdat ik met iedereen een praatje moet maken. Het is hier ook traditie als ik iemand ontmoet, dat ik de volgende dag word voorgesteld aan de familie. Zo hoort dat hier. Dan krijg ik vaak palmwijn :) en als ik wegga dan krijg ik altijd fruit mee… Lief hé.
Ik vertelde dit gisteren aan een verpleger, ik zei hem hoe ongelooflijk verwelkomend en warm de Afrikanen zijn. Hij zei mij: ‘Your people have the knowledge, we have the spirit.’ Mooi gezegd toch :).
Dankjewel om me verslagje te lezen!! Ik ben altijd blij dat ik dit kan vertellen :). Tot gauw lieve mensen!!
Waw, dat was me weer een rit naar de stad! In de greppel geraakt met onze auto (het regent hier vaak superhard en de wegen zijn superslecht) en 10man heeft onze auto opgelicht. Zie wat ik over heb om jullie een verslagje te schrijven :).
Hoe gaat het met jullie? Alles goed? Zomervakantie bijna voorbij en allen weer aan het werk?
2 weekjes zijn voorbij en een nieuw verslag uit Kameroen :). Vandaag op het programma: mijn dorp, mijn werk als verpleegkundige en een groots evenement!! Hele leuke dingen heb ik meegemaakt, en ook minder leuke dingen…
Maar eerst het leuke!! De grootse activiteit! Voor wie mijn blog al wat gevolgd heeft, zal wel weten dat die grootse activiteit enkel iets katholiek kan zijn :).
En jep, het grote evenement van het jaar is, pompom… FINAL PROFESSION van de zustertjes! Een mis van 4u (!) waarbij de jonge dartele zustertjes na 7 jaar dienst een volwaardige zuster worden en de hele gemeenschap aanwezig is.
Echt, het was Afrika ten top!! (het is jammer dat ik nooit geen fotos er kan opzetten)> Maar probeer het je voor te stellen:
- een gigantische kerk vol zingende, zwingende zusters (Afrikaanse zusters zijn cool)
- een uur lang offerande door de familieleden met aardappelen, geiten, kippen, bamboestoelen al dansend naar voorgebracht…
De vreugde spatte er af!!
Een huwelijksmis was het, waarbij de 7 jonge zusters voor altijd trouw zweren aan God. Ze worden weggeschonken door hun ouders (die doodnerveus bij de grote man, de bisschop, komen). En dan krijgen ze zoals elke pasgehuwde een ring om.
Ik heb der voor het eerst in vier weken ook een ‘white man’ gezien! Dat was wel eens tof :).
De andere dagen was ik trouw op post in het gezondheidscentrum. Hoe langer ik er werk, hoe toffer ik het vind. De mensen komen altijd doodziek binnen (nooit mineure klachtjes),maar met kleine dingen kunnen we veel doen.
Ik geef nu ook les aan de jonge moedertjes . Altijd op maandag en woensdag geef ik info omtrent borstvoeding, vaccinaties, diarree… onder het motto: voorkomen is beter dan genezen. Precies een Afrikaanse Kind en Gezin:).
In het dorp doe ik huisbezoeken bij de pasgeboren pagaddertjes die uit ons centrum komen en andere kindjes die op te volgen zijn. Dit kan wel maar op 1 dag in de week, de dag na de markt, want dan zijn alle mensen thuis. Alle andere dagen zijn de mensen aan het werk op hun stukje land, met hun superkleine baby op de rug.
Echt mensen, ze WERKEN hier KEIHARD!! Van kleinsaf tot zolang ze kunnen iedere dag naar hun stukje land. Het is hard labour om misschien een beetje overschot op de markt te kunnen verkopen.
De kindjes doen ook veel in het huishouden! Ze wassen hun eigen kleertjes, zorgen voor hun kleinere broertjes of zusjes… Gisteren heeft een 8-jarige mij geholpen bij mijn was, dan voel ik me toch zo Westers onhandig :).
De mensen werken keihard, maar hebben GEEN GELD.Hiermee word ik in het gezondheidscentrum elke dag geconfronteerd en het is hard. Dit minder leuke moet ik toch ook vertellen…
Zo was er een week lang een kindje bij ons in het gezondheidscentrum dat plots erg ziek werd, nieuwe medicatie nodig had, maar de moeder had geen geld. Ze had de hele week nog niets betaald en de chef van het centrum had besproken: geen behandeling zolang ze geen geld geeft. De moeder huilde en huilde. Ze was helemaal ten einde raad. Wat moest ze doen? Ze kan het geld nergens lenen, want iedereen probeert met zijn eigen geld te overleven. Het kindje zou sterven…
Ik besef dat heel veel mamas hier in dezelfde situatie zijn, geen geld hebben en gewoon al niet naar het gezondheidscentrum komen... Dus vele kindjes sterven thuis…
Het is ook echt niet simpel om de mensen dié komen goed te behandelen, want soms hebben ze wel geld voor medicatie, maar niet voor labotesten,bloedtransfusies enz. Het is een uitdaging en je moet doen wat je kan.
Maar mijn hart was gebroken en ik heb de mama en haar kindje (in het grootste geheim) iets gegeven, want het is gewoon absurd om hier als ‘rijke’ Westerling op te staan kijken. We hebben hem daarnet bloed gegeven, dus nu maar hopen dat het mannetje, Thomas, het goed zal maken met de nieuwe behandeling. Duimen he!! Ik hou jullie op de hoogte!!
Maar er zijn ook veeeeel leuke dingengebeurd :). De mensen vragen me altijd ontzettend veel over Belgie, hoe het daar is, wat we eten, hoeveel vriendjes we hebben…
Zoveel vinden ze zo absurd, zoals het feit dat:
- de man niet ‘the head of the family’ is (ja ok, sommige mannen bij ons denken van wel:)). als man is het hier echt een goed leven: je bepaalt alles en je mag vreemd gaan zoveel je wil
- de kerk enkel voor oude mensen is en de mensen niet geloven in God (heb ik altijd discussies over)
- we pas trouwen als we 27 zijn (hier trouwen ze al op 16 jaar)
- we vaak maar 2 à 3 kinderen hebben (hier is het hoe meer hoe beter)
- echtscheidingen, huisdieren…
En dan zeggen ze: ‘The people in your country are mad!’ Maar toch willen ze allemaal naar Belgie komen:).
O!! En nog snel eventjes over het dorp en enkele bezoekjes die ik deze week deed:
- De ‘traditional healer’: mensen geloven hier heel sterk in! Ze geloven dat ze ziek worden door een slechte geest en dan gaat de TD je helpen met zijn voorwerpen en kruiden. (lees: een kwakzalver die heel zieke mensen vanalles aansmeert en niet doorstuurt naar het centrum)
- De kapster: vrouwen dragen hier allemaal pruiken! Ze willen altijd me haar afsnijden en als pruik gebruiken:).
- Het dorpshoofd of traditional leader of Fon. Ik bezoek hem regelmatig eens! Altijd interessante gesprekken! Ongelooflijk hoe fel mensen hier nog waarde hechten aan traditie. Zo moet iemand het eten en drinken voorproeven van de Fon, moet iedereen aan de kant gaan en buigen als hij over straat loopt…
Echt, het dorp is super!! Zo anders dan bij ons. Aan iedereen moet ik goeiedag zeggen die ik passeer en ik begin ook overal te laat te komen, omdat ik met iedereen een praatje moet maken. Het is hier ook traditie als ik iemand ontmoet, dat ik de volgende dag word voorgesteld aan de familie. Zo hoort dat hier. Dan krijg ik vaak palmwijn :) en als ik wegga dan krijg ik altijd fruit mee… Lief hé.
Ik vertelde dit gisteren aan een verpleger, ik zei hem hoe ongelooflijk verwelkomend en warm de Afrikanen zijn. Hij zei mij: ‘Your people have the knowledge, we have the spirit.’ Mooi gezegd toch :).
Dankjewel om me verslagje te lezen!! Ik ben altijd blij dat ik dit kan vertellen :). Tot gauw lieve mensen!!
-
21 Augustus 2011 - 09:16
Hanne:
Hallo tante Lotje,
jij bent mijn liefste meter. Ik mis je.
Ik begin binnenkort op school en heb al een nieuwe boekentas. Ik hoop dat het leuk wordt op school.
Tot gauw. -
21 Augustus 2011 - 12:43
Ward:
Hey Lot, heel leuk om te lezen. Tijdens het lezen van je stukjes vanuit m'n Westerse zetel lijkt Afrika toch voor even iets minder veraf ;-). Blijven schrijven hé. -
21 Augustus 2011 - 18:43
Pa:
Eindelijk terug eens een verslagje. Toch oppassen met 'in het grootste geheim', in Afrika is er niets geheim zeker als een moeder zo iets tegenkomt. Maar, inderdaad ik heb in de tijd ook zo iets gedaan, maar het was wel niet zo levensbedreigend. Je bent tenslotte de rich white dollar 'man'... in jouw geval 'woman'.
Hou het goed in Afrika en inderdaad het is een belevenis die je niet zo graag zult vergeten. Take care
Pa
-
21 Augustus 2011 - 19:32
Ma:
Ik vind het fijn om weer wat te vernemen van hetgeen je allemaal beleeft in Afrika. Wat verschilt hun wereld met die van ons. Maar we kunnen eigenlijk beiden van elkaar leren. Doe het verder goed en tot je volgende verslag of telefoontje. -
22 Augustus 2011 - 09:10
LEYLA:
Dag Lot,wat een verslag zeg ik weet dat je daar een krak in zijt , kan blijven lezen als een boek.
t'zal ervaring van je leven zijn dingen die je niet gauw zal vergeten.Als ik het las het eerste wat bij mij opkwam was ,wij hebben hier niets te kort en toch klagen wij over van alles en noch wat !!succes nog hinder en tot de volgende
-
24 Augustus 2011 - 07:21
Griet:
Hey Lot,
Het was al weer even geleden dat ik nog iets las van je maar je kan het zo smakelijk omschrijven, niet te doen!
Ben blij dat we je avonturen op deze manier mogen delen, zo krijgen we een goede kijk wat zich daar allemaal afspeelt (het positieve en negatieve).
Watch yourself and your hair, lady! -
31 Augustus 2011 - 00:06
Pomme:
Lopse,
Avonturen, avonturen, man man man!!! Keep the spirit alive!! Geniet ervan en probeer niet te dronken te worden met al die palmwijn. ;-) Er zijn nog veel mensen die jouw zorg nodig hebben. Till next time, babe! xxx -
02 September 2011 - 13:03
Ellen:
Dag Lot! Wat een fijn verslagje alweer!
Maar het wordt ook tijd dat ik je nog eens terugzie. Binnenkort op de koffie met taartjes bij/met buurman Egmont :)?
Take care of your hair!!!
E -
04 September 2011 - 09:36
Stefaan:
Deze middag een bbq'tje in Loppem met Kristof & Lode voor mama haar verjaardag. Wordt fantastisch om eens goed over je te roddelen... ;-)
Vorige week een volgende stap gezet in het 'living in Belgium' project. Nog wat onwennig, maar de start in Immaculata van onze 3 pagadders was niet slecht. Nu is het aftellen naar 16/9, de dag waarop de verhuis zal plaatsvinden. Daarna kan je ons vinden in de Titecastraat (niet vrijblijvend ;-) ) -
05 September 2011 - 12:16
Lotinafrika:
Merci voor jullie reacties! Ze toveren spontaan een glimlach op mijn gezicht :).
@Hanne: Ik heb al veel aan jou gedacht hoor! Hopelijk is het heel leuk en heb je al leuke vriendinnetjes gemaakt. Als ik terug in Belgie ben, zal ik je persoonlijk opwachten aan de schoolpoort :). Veel liefs aan mijn liefste metekindje!
@Ward: Ik had al gehoopt op je jaloers te maken met mijn verhalen :). Misschien da we volgend jaar Toenga of Annelies samen gaan bezoeken he! Dan kunnen we samen de Afrikaanse sfeer opsnuiven :).
@ Pa: Je hebt gelijk De mensen vragen me eigelijk constant geld en dat is echt een minder leuk deel. Maar dit moest ik echt doen. Ik zal wel heel goed daarmee opletten :)
@ Ma: Hiep hiep hoi, een gelukkige verjaardag! Ik zal je straks bellen x
@Leyla: je hebt dat inderdaad goed gelezen :). Na al mijn reiservaringen, denk ik ook, we hebben het zooo goed in Belgie, maar we beseffen het niet. De mensen hier zijn zo ongelooflijk dankbaar voor het kleine dat ze hebben. Ik zal heel blij zijn om weer samen met jou consultatie te doen :). Vele groetjes!!
@ Griet: Mijn haar :). O Griet, als er 1 luxeding is waar ik naartoe verlang, is het wel mijn haar es mooi kunnen drogen met een haardroger. Hopelijk alles goed met jou in Astene!!
@Pomme: Zolang ik van de sake blijf, zalt wel lukken :). Rock the hong ying wok girl!!
@Ellen: O taartjes... je doet me wat aan :). We gaan daar snel werk van maken als ik terug ben he. Heb der al zin in!
@ Stefaan: Ik wilde nog smsje sturen voor de eerste schooldag, maar het netwerk heeft daar anders over beslist :(. Waw, bijna woon je nog dichter bij mama. Ik ben al benieuwd om het huis te zien! Ik zal anders vrijblijvend langskomen :). En je hebt zondag zeker geroddeld of ik met een neger ga thuiskomen :). Tot gauw Faan!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
