Bonjour chérie, nasari, maman blanc

Beste mensen,

Hoe gaat het daar? Over een 10 tal dagen ben ik terug… pom pom!!
Maar eerst nog mijn beloofde reisverhalen :). Twee weken geleden heb ik mijn vertrouwde dorpje verlaten, omdat ik meer van Kameroen wilde zien… Ik heb gekozen voor het noorden, omdat het compleet anders is en tot mijn verbeelding sprak: Franstalig, moslims, zeer heet en droog. Ik had nog nooit in een moslimland geweest en ik wilde het altijd al ontdekken. En ik ben zeer blij dat ik het gezien heb en dit nu aan jullie kan vertellen :)!

Het transport was natuurlijk een hele onderneming:
-- de bus van Kumbo naar Bamenda: superslechte weg (regen), om het halfuur vastzitten, uitstappen en verderduwen (en nee, ik overdrijf niet :)).
- de nachtbus van Bamenda naar de hoofdstad van Kameroen, Yaoundé: een mens zou denken dat er in zo’n bus geslapen wordt, maar this is Africa: de hele nacht muziek volle bak, ambiance, babbelen en lachen… Die Afrikanen zitten vol leven!!
De volgende was natuurlijk iets minder leuk. Ik was stikkapot en door iemand die me wilde ‘helpen’(maar ook weer zo op het gemak was, ‘we have time, Lie’ ( lees mijn ergernis)) was ik te laat om mijn treinticket voor die nacht te reserveren. Het was echt een supermottige dag!! Ik had geen zin om daar nog een dag te blijven en ik wilde gewoon slapen…
Maar goed nieuws die namiddag!! Een man vertelde dat zijn vrouw niet kon meekomen op de nachttrein, dus hup die Lot ging mee als vrouwtje van een topbrigadier :).

De volgende dag kwam ik toe in het noorden: Ngaoundere. Dit was echt COMPLEET ANDERS!! Overal moslims, die zo mooi en traditioneel gekleed gingen…
Langs mijn reisweg heb ik heel veel geluk gehad met mensen die ik ontmoette. De mensen zijn echt heel lief en willen je als ‘étranger’ altijd helpen. Ook hier ben ik vlotjes de bus naar Garwa opgestapt.
Daar stond de familie van Juan me op te wachten. Juan was een goede vriendin van mij in het dorp (de moeder van het patientje Thomas) en ik mocht een 2-tal weken bij haar broer, Eugene, en zijn gezin verblijven.

Bij Eugene werd ik meteen goed verwelkomd: een goeie portie eten (zucht, ook hier is het ‘you have to eat well!’) en een fles rode wijn werd ontkurkt!
Eugene heeft een goeie job en het is interessant om eens met een ‘rijkere’ contact te hebben. Eigenlijk heb je als ‘rijkere’ hier heel veel verantwoordelijkheid. Eugene heeft 4 broers en 3 zussen en in elk gezin betaalt hij de school voor de oudste van de kinderen. Dit kind zal dan een goeie opleiding hebben, een goeie job en zal dan op zijn beurt moeten betalen voor een goede opleiding voor zijn jongere broers of zussen. Eugene helpt ook voor ziektekosten en andere… Zo werkt dat hier. Een rijkere zorgt voor de armere, geen overheid die daarbij helpt.
Het was voor mij wel een hele ervaring om bij een Afrikaans gezin te wonen. Bij Eugene, zijn vrouw en 4 kinderen. Als ik dat zo vergelijk zijn wij echt heel zorgzaam voor onze kinderen! De mensen hier zijn ontzettend streng op hun kinderen. Ze moeten zo snel volwassen worden en de ouders hebben zeer hoge verwachtingen tov van hun kinderen, omdat ze een beter leven voor hen willen.
Maar ondanks alles zijn hun kindjes echte schatten! Altijd als ik thuiskwam riepen ze ‘Aunty Lie!!’ en kreeg ik een dikke knuffel!


Ok, maar wat heb ik hier allemaal uitgestoken! Heb zoveel te vertellen! Maar moet het hier wat interessant houden. Dus ziehier in het kort mijn mooi toeristisch programma :)

DEEL 1 van het programma: een moslimhuwelijk
Ik was uitgenodigd voor een moslimhuwelijk en heb dit bijgewoond verspreid over vele dagen! Inclusief: een prachtige moslima, een ceremonie waarbij enkel mannen samen bidden (en ik aanwezig als enige vrouw :))…

DEEL 2 van het programma: traditioneel dorp
Heb 1 nacht geslapen in een klein dorpje in een traditionele hut. Dat vonden ze daar wel plezant. De ‘nazara’ (zo noemen ze een blanke hier) wilde persé in de hut slapen. Maar het was echt één van mijn beste nachten! Met zo’n strooien dak is het echt veel koeler.

DEEL 3 van het programma: borrorro stam
Heb de ‘borroro’s’ bezocht, een heel aparte etnische groep. De mensen kijken er hier op neer ‘ce sont des mottons’. Het zijn mensen die in de brousse leven en leven van koeien en hun melk. Ze zijn compleet anders en doen me denken aan Avatars: smal, zeer groot en een spits gezicht. Ze kleden zich met prachtige felle kleuren en hebben fantastische littekens in hun gezicht (klinkt misschien vreemd), allemaal zeer symmetrische en mooie figuren. De littekens worden reeds gezet vanaf ze baby zijn. Ik wilde zo graag een mooie foto, maar ze weigerden..

DEEL 4: Islamcultuur
Heb de grote moskee bezocht. Ik moest eerst toestemming vragen voor foto’s aan de Iman. Heb ook een kort gesprek gehad met hem. Hij is de ‘chef’ is van de moskee. Hij leidt het gebed en geeft ook positieve adviezen aan de mensen. De mensen bidden hier vijf maal per dag, waar ze ook zijn: op straat, in de trein… En dan hoor je de Iman het gebed schreeuwen door heel de stad.
De mensen hier hebben me veel uitgelegd over hun geloof. Ze zijn altijd zo verbaasd als ik zeg hoe het bij ons is, dat alleen oude mensen naar de kerk gaan..

DEEL 5: Natuur ontdekken
Monkeys, hippo’s, meren… Kameroen heeft echt zoveel moois, maar jammer dat ze het niet beter onderhouden om toeristen te lokken.

O nog even over het eten in het noorden: een echt uitdaging! Zucht, ik had zo graag gehad dat ik gezegd had dat ik vegetarier was, maar te laat. Ze eten hier echt alles van het vlees: ingewanden, huiden… Ik kan het echt niet binnenspelen en moet hier echt al mijn trucken bovenhalen om het niet te eten.

O nog één iets: op 9 oktober zijn het hier verkiezingen! Paul Biya, een man van 72 jaar, is hier al meer dan 30 jaar aan de macht. De mensen spreken er negatief over, hij doet niets goed, het land ontwikkelt niet, maar ze weten dat hij toch gaat winnen. Omdat hij overal zijn mannetjes heeft, mensen wat rijst geeft om voor hem te stemmen, omdat hij het spel slim speelt (hij verdeelt alle andere partijen in zeer kleine groepen, waardoor er 21 presidentskandidaten zijn, dus nooit iemand meer stemmen zal halen dan de bekende grote man)… De mensen stemmen ook op hem, omdat ze bang zijn dat een nieuwe president nog meer geld zal nemen dan een oude president die al veel geld heeft genomen… Triest toch? Het maakt me kwaad. Omdat ik hier zoveel hardwerkende mensen heb ontmoet en ik vind dat die mensen echt meer verdienen. Iemand die echt bekommerd is om het welzijn van de mensen en het land hogerop wil brengen. Iemand die de strijd aangaat met de corruptie, want nu kan je alleen goede diploma’s halen, goed werk hebben… als je geld geeft aan mannetjes hogerop. Zo onrechtvaardig!!
Als de mensen nu voor Paul Biya stemmen is hij weer 7 jaar aan de macht en zal niets veranderen… Dat maakt me kwaad.
Maar soit :). Ik ga positief eindigen! Ik heb een supertijd gehad in het noorden, hele lieve open mensen ontmoet die me ook mooie souvenirtjes hebben gegeven. Ik ga nu terugreizen en afscheid nemen in mijn dorp en hoop voor ik vertrek nog een klein verslagje te schrijven :). Dankjewel lieve mensen!! Hopelijk alles heel goed daar en tot heel heel gauw!!! Zal blij zijn jullie allemaal te zien!!!